به گزارش به نقل از سایت NCB؛ مطالعات انجام شده اثرات جانبی آلودگی هوا را با بیماری‌های تنفسی، قلبی-عروقی و عصبی-عروقی مرتبط پانسمان عسل دانسته‌اند. آلودگی همچنین می‌تواند اثرات عصبی-شناختی جدی‌ای (از تغییرات رفتاری گرفته تا اختلالات عصبی) ایجاد کند که در نهایت می‌توانند اثرات مخربی بر روی سلامت روان داشته باشند. این سازمان ابتکار عملی بخرج داده تا بیماری‌های روانی را در حوزه بیماری‌های غیر واگیر قرار دهد.
بیش از سیصد میلیون نفر در جهان با اختلالات روانی همچون افسردگی زندگی می‌کنند؛ محققان شاهد رشدی جراحی پوست هیجده درصدی، در بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ بوده‌اند. اطلاعات نظرسنجی جهانی بین ۶۰ کشور نشان می‌دهد که ۹.۳ تا ۲۳ درصد مردم دارای بیماری‌های فیزیکی خطرناک و افسردگی هستند.
بصورت جهانی، افسردگی دهمین عاملیست که در زندگی افراد اختلال ایجاد می‌کند. تا سال ۲۰۳۰ انتظار می‌رود افسردگی در رده سوم قرار گیرد.
بر اساس یک داده چینی رژودرم منتشر شده در سال ۲۰۱۸، هر انحراف یا افزایش شاخص‌های آلودگی در هوا بطور متوسط احتمال اختلالات روانی(مخصوصا افسردگی) را تا ۶.۶۷ درصد افزایش می‌دهد. محققی دریافت که عوامل آلوده کننده هوا، مخصوصا ذرات معلق ، التهاب و استرس را در مغز القا می‌کنند که باعث بوجود آمدن افسردگی می‌شود. او متوجه شد که بر اثر افزایش هر ۱۰ میکرو گرم بر متر مکعب از نیتریک اکسید در هوا، درصد ایجاد افسردگی را دو برابر می‌شود.
این یافته‌ها دارای پیامد‌های مهمی هستند چرا که اکثر جمعیت جهان در مناطقی زندگی می‌کنند که غلظت این آلاینده‌ها بیشتر از میزان سالم است که توسط سازمان(WHO) تایین شده است.
بنابرین ارتباط بین آلودگی هوا و افسردگی را نمی‌توان نادیده گرفت. سیاست‌های فردی و اقدامات عمومی‌برای کاهش آلودگی هوا ضروریست. مثلا با ایجاد فضای سبز و پارک‌های جنگلی در شهر برای از بین بردن سموم هوا، خودداری از ورزش کردن کنار جاده و خیابان‌های شلوغ و جایگزین کردن روش‌های ایجاد انرژی پاک و استفاده از آن‌ها در مصارف خانگی و روزمره می‌توان اثرات مخرب آلودگی هوا را کاهش داد.
منبع: طبنا